Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Λογοτεχνία και Κινηματογράφος


Με τον όρο Λογοτεχνία εννοούμε τα γραπτά και προφορικά προϊόντα του έντεχνου λόγου. Πλέον, έχει εμφανιστεί κι ο κινηματογράφος. Ο κινηματογράφος ή αλλιώς σινεμά αποτελεί σήμερα την αποκαλούμενη και έβδομη τέχνη, δίπλα στη γλυπτική, τη ζωγραφική, το χορό, την αρχιτεκτονική, τη μουσική και τη λογοτεχνία. Αρχικά εμφανίστηκε περισσότερο ως μια νέα τεχνική καταγραφής της κίνησης αλλά αργότερα εξελίχθηκε σε ένα σύγχρονο και παράλληλα αναγκαίο, πλέον , ψυχαγωγικό μέσο. Πολλά λογοτεχνικά έργα από γραπτή μορφή μεταφέρονται στην «οθόνη του κινηματογράφου». Αυτή η μεταφορά όμως έχει ως απότοκο την αλλοίωση του νοήματος του έργου, και την πραγματοποίηση πολλών μετατροπών και αλλαγών σε αυτό. Διότι αυτές οι δύο «ξένες» μεταξύ τους τέχνες χρησιμοποιούν διαφορετικές γλώσσες και διαφορετικούς εκφραστικούς τρόπους με τους οποίους μεταδίδουν το έργο στους αναγνώστες ή θεατές.











Από το βιβλίο........




Στο φιλμ.....






και στον κινηματογράφο!


Mary Shelley ( The Frankenstein)






Φρανκενστάιν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας (Frankenstein; or, The Modern Prometheus) είναι ο τίτλος της γοτθικής και ρομαντικής νουβέλας από την Αγγλίδα συγγραφέα Μαίρη Σέλεϊ, που γράφτηκε στα μέσα του 1816 και εκδόθηκε το1818 στην Αγγλία. Η νουβέλα λέει την ιστορία του νεαρού φοιτητής ανατομίας και χειρουργικής, που ανακαλύπτει το μυστικό στο να δίνει ζωή σε άψυχα πράγματα μέσω αλχημείας, αλλά και τους κινδύνους της γνώσης.


Η ιστορία αρχίζει με τον καπετάνιο Ρόμπερτ Γουάλτον, που ταξιδεύει με καράβι στον Αρκτικό Κύκλο. Σ' ένα παγόβουνο βλέπει έναν τεράστιο άνθρωπο πάνω σε έλκυθρο που σέρνουν σκυλιά, και αργότερα έναν άλλο άρρωστο άντρα. Ο καπετάνιος τον φιλοξενεί στο καράβι του, και ο ξένος του αποκαλύπτει το όνομά του: Βίκτορ Φρανκενστάιν, και κυνηγάει έναν μεγαλόσωμο και τεράστιο άνθρωπο.


Ο Φρανκενστάιν, ακούγοντας τον σκοπό του ταξιδιού Γουάλτον -να αποκτήσει περισσότερη γνώση- εκνευρίζεται και τον πληροφορεί πως η υπερβολική γνώση μπορεί να καταστρέψει τον άνθρωπο. Για να τον πείσει, του λέει την ιστορία του.


Ο Φρανκενστάιν, γεννήθηκε στην Γενεύη της Ελβετίας από πλούσια και σημαντική οικογένεια. Ο καλύτερός του φίλος ήταν ο Χένρι Κλέρβαλ, και περνούσαν το περισσότερο χρόνο μαζί. Στα τέσσερά του, η θεία του πέθανε και η κόρη της, η Ελίζαμπεθ Λαβένζα, ήρθε να κατοικήσει με την οικογένεια του Φρανκενστάιν. Μετά από μερικά χρόνια, ο Φρανκενστάιν αποκτάει ακόμα δύο αδέρφια - τον Έρνεστ και τον Γουίλιαμ. Μετά το θάνατο της μητέρας του, Καρολάιν Μπόφωρτ - Φρανκενστάιν, ο Φρανκενστάιν αφήνει την οικογένειά του για να σπουδάσει στο εξωτερικό.




Στις έρευνές του, ανακαλύπτει πώς να δώσει ζωή σε άψυχη ύλη. Οι καθηγητές του, χωρίς να γνωρίζουν την ανακάλυψή του, του δίνουν ένα εργαστήριο για να εργάζεται. Ο Φρανκενστάιν συλλέγει μέρη πτωμάτων, αγοράζοντας ή κλέβοντας, με σκοπό να "χτίσει" ένα σώμα ανθρώπινου όντος. Μέσα σ' ένα χρόνο, το σώμα ολοκληρώνεται, και το μόνο που μένει είναι να ζωντανέψει. Ένα βροχερό βράδυ, το φέρνει στη ζωή (με άγνωστο τρόπο). Το πλάσμα αποκαλύπτεται να είναι ένα απαίσιο, μεγαλόσωμο τέρας με γαλάζια μάτια και κίτρινο δέρμα.


Ο Φρανκενστάιν αποφασίζει να το καταστρέψει, αλλά το τέρας εξαφανίζεται. Ο Φρανκενστάιν μαθαίνει πως ο Γουίλιαμ έχει δολοφονηθεί, και αποφασίζει να επιστρέψει στην Γενεύη. Φτάνοντας εκεί, βλέπει το τέρας αλλά και πάλι εξαφανίζεται. Ο Φρανκενστάιν μαθαίνει πως ο δολοφόνος είναι η Τζάστιν Μόριτζ, υπηρέτρια των Φρανκενστάιν. Ο Φρανκενστάιν είναι σίγουρος πως ο δολοφόνος είναι το τέρας και όχι η Τζάστιν. Όμως η Τζάστιν καταδικάζεται σε θάνατο.


Ο Φρανκενστάιν, σε μια βόλτα συλλογισμού του στα βουνά, βρίσκει το τέρας, (που, μυστηριωδώς, έμαθε να μιλά) που του λεει την ιστορία του. Το τέρας, μετά την εγκατάλειψή του από τον δημιουργό του περιφέρεται στα βουνά, μέχρι που βρίσκει μια οικογένεια. Κρυμμένος από εκείνους, μαθαίνει να μιλά. Επισκέπτεται τον τυφλό γέροντα της οικογένειας όταν είναι μόνος του για να του μιλήσει. Δεν προλαβαίνει όμως, και η υπόλοιπη οικογένεια εμφανίζεται και τον κυνηγούν. Το τέρας ταξιδεύει στη Γενεύη, όπου βρίσκει τον νεαρό Γουίλιαμ. Ο Γουίλιαμ, τρομαγμένος από το τέρας, αρχίζει να τον βρίζει, και λέει πως ο πατέρας του θα τον τιμωρήσει. Το τέρας, μαθαίνοντας πως ο Γουίλιαμ είναι ένας Φρανκενστάιν, τον σκοτώνει για να εκδικηθεί τον δημιουργό του. Παίρνει το μενταγιόν του Γουίλαμ από το λαιμό του και βρίσκει την Τζάστιν να κοιμάται. Έτσι τοποθετεί το μενταγιόν στο λαιμό της, ώστε να κατηγορηθεί εκείνη ως δολοφόνος.


Το τέρας παρακαλεί τον Φρανκενστάιν να του φτιάξει ένα ταίρι για συντροφιά, και του υπόσχεται πως δεν θα ξαναφανεί. Ο Φρανκενστάιν δέχεται. Απομονώνεται σ' ένα μικρό νησί, και χρησιμοποιεί μια καλύβα ως εργαστήριο. Αφού συλλέγει γυναικεία ανθρώπινα μέλη, μέσα σε δύο μήνες, "χτίζει" ένα θηλυκό, ανθρώπινο σώμα. Όμως, πριν τη φέρει στη ζωή, μετανιώνει και καταστρέφει το σώμα. Το τέρας, που τον παρακολουθούσε, του ορκίζεται εκδίκηση.


Ο Φρανκενστάιν επιστρέφει στη Γενεύη και παντρεύεται την Ελίζαμπεθ. Στον μήνα του μέλιτός τους σε μια καλύβα, ενώ ο Φρανκενστάιν προσέχει για το τέρας, η Ελίζαμπεθ είναι μόνη της. Το τέρας εμφανίζεται και την στραγγαλίζει. Ο Φρανκενστάιν, οδηγημένος από εκδίκηση, κυνηγάει το τέρας.


Λίγο αργότερα, μετά το τέλος της ιστορίας του, ο Φρανκενστάιν πεθαίνει. Ο καπετάνιος βρίσκει το τέρας στην καμπίνα του Βίκτορ, και καταλαβαίνει πως το τέρας έχει μετανιώσει για όλα αυτά που έκανε. Μόνο στον κόσμο, το τέρας φεύγει από το πλοίο από το παράθυρο σ' ένα παγόβουνο, και δεν εμφανίζεται ποτέ ξανά.






Πρόσωπα:


· Βίκτορ Φρανκενστάιν, νεαρός μαθητής


· Ελίζαμεπθ Λάβενζα (αργότερα κυρία Φρανκενστάιν)


· Το δημιούργημα του Βίκτορ


· Καπετάνιος Ρόμπερτ Γουάλτον


· Ερρίκος Κλέρβαλ, φίλος του Βίκτορ


· Αλφόνς Φρανκενστάιν, ο πατέρας του Βίκτορ


· Τζάστιν Μόριτς, υπηρέτρια των Φρανκενστάιν


· Γουίλιαμ, ο μικρός αδερφός του Βίκτορ


· Έρνεστ, ο μεσαίος αδερφός του Βίκτορ


· Ντε Λέισι, τυφλός βιολιστής


· Φέλιξ, ο γιος του


· Άγκαθα, η κόρη του


· Σοφία, η Τουρκάλα αγαπημένη του Φέλιξ


· Δρ Γουάλντμαν, καθηγητής του Βίκτορ


· Κος Κίργουιν ο ειρονοδίκης





· Κάρολαϊν Μπόφορτ-Φρανκενστάιν, μητέρα του Βίκτορ


by Wikipedia


















Frankenstein (ταινία)








Mary Shelley's Frankenstein


Ο Φράνκενσταιν τηs Μαίρη Σέλλεϋ είναι μια αμερικανική ταινία τρόμου του 1994 με σκηνοθέτη τον Kenneth Branagh και πρωταγωνιστές τους Robert De Niro και Branagh. Η εικόνα κατασκευάστηκε με τον προϋπολογισμό των 45 εκατομμυρίων δολαρίων και θεωρείται η πιο πιστή κινηματογραφική προσαρμογή του μυθιστορήματος Φράνκενσταιν της Μαίρη Σέλλεϋ ή όπως αποκαλείται και σύγχρονος Προμηθέας.


Η ταινία αρχίζει με λίγα λόγια της Μαίρη Σέλλεϋ:


“ Έβαλα τον εαυτό μου να σκεφτεί μια ιστορία που θα μιλάει για τους μυστηριώδους φόβους της φύσης μας και που θα αφυπνεί μια συναρπαστική φρίκη, ώστε να κάνω τον αναγνώστη να κοιτάξει γύρω του, να ”βράσει” το αίμα του και να δυναμώσω τους χτύπους της καρδίας του.


Η ιστορία ξεκινάει το 1794. Ο Captain Walton οδηγεί μια τολμηρή αλλά και επικίνδυνη εκστρατεία για να φτάσει στον Βόρειο πόλο, ακόμα και το πλήρωμα του τον απειλή με εξέγερση. Ενώ το πλοίο τους είναι παγιδευμένος στον πάγο της Αρκτικής Θάλασσας, ο Walton και το πλήρωμά του ανακαλύπτουν έναν άνθρωπο και ταξιδεύουν μαζί σε όλη την Αρκτική με την δίκη του θέληση. Στο βάθος ακούγεται μια κραυγή. Όταν ο άνθρωπος βλέπει πώς την εμμονή του Walton να βρει τον Βόρειο Πόλο, τον ρωτά, "Συμμερίζεσαι την τρέλα μου;" Ο άνδρας στη συνέχεια αποκαλύπτει ότι το όνομά του είναι ο Victor Frankenstein και αρχίζει να του διηγείται την ιστορία του.


Υπάρχει μια αναδρομή στην παιδική ηλικία του Victor στη Γενεύη ως γιος του πλούσιου Baron και η Caroline Frankenstein. Έχει μεγαλώσει με την υιοθετημένη αδελφή του, Elizabeth Lavenza, που γίνεται τον έρωτα της ζωής του. Χρόνια αργότερα, η Caroline πεθαίνει γεννώντας τον αδελφό του William. Κάποιες φορές, πριν πάει στο πανεπιστήμιο στο Ingolstadt, μια θλίψη έπληγε τον Victor ορκίστηκε στον τάφο της μητέρας του να βρει έναν τρόπο να κατακτήσει τον θάνατο. Την νύχτα της αποφοίτησής του, ο Victor και η Elizabeth υπόσχονται να παντρευτούν όταν ο Victor επιστρέφει από τις σπουδές του. Στο πανεπιστήμιο, προηγούμενες μελέτες του με τα έργα των αλχημιστών, όπως του Παράκελσου, του Αλβέρτου του Μέγα, και του Κορνήλιου Αγρίππα τον κάνει άσημο σε ορισμένους καθηγητές. Ωστόσο βρίσκει έναν φίλο στο Henry Clerval και μέντορα του Καθηγητή Waldman. Ο Victor έφτασε να πιστεύει ότι ο μονός τρόπος για να ξεγελάσει τον θάνατο είναι να δημιουργήσει ζωή. Ο Καθηγητής Waldman προειδοποιεί τον Victor να μην ακολουθήσει την θεωρία του αυτός την δοκίμασε μια φορά, αλλά τέλειωσε τα πειράματά του επειδή το αποτέλεσμα τους ήταν αηδιαστικό.


Κατά την διάρκεια των εμβολιασμών, o Waldman σκοτώνεται από έναν ασθενή ο όποιος νομίζει ότι οι γιατροί προσπαθούν να τον δηλητηριάσουν. Αφού ο Waldman θάφτηκε, ο Victor μπήκε στο γραφείο του, πήρε τις σημειώσεις του και άρχισε να εργάζεται για το δικό του δημιούργημα. Ο Victor δούλευε για μήνες μέχρι να δημιουργήσει ένα ζωντανό πλάσμα από νεκρά μέρη του σώματος από διάφορους ανθρώπους, δηλαδή το σώμα ενός ληστή, τον εγκέφαλο του Waldman, ένα άλλο πόδι για να αντικαταστήσει αυτό που έλειπε και ένα άλλο μάτι στην θέση του αλλού που καταστράφηκε. Ήταν τόσο παθιασμένος με την δουλειά του που δεν τον ένοιαξε που η χολέρα είχε εξαπλωθεί. Αργά ένα βράδυ, ο Victor τελικά έδωσε ζωή στο δημιούργημά του, αλλά οπισθοχωρεί από αυτό με τρόμο και παραιτείτε από τα πειράματα του.


Αυτή την νύχτα, το πλάσμα δραπετεύει, τρέχοντας στην ερημιά. Πέρασε πολλούς μήνες κρυμμένο στο δάσος, ζώντας στον αχυρώνα μια οικογένεια εν άγνοια τους. Το διάστημα αυτό, έμαθε να διαβάζει και να μιλάει, ακόμα και προσπάθησε να κερδίσει την αγάπη της οικογένειας, αλλά οι προσπάθειες του ήταν μάταιες. Μέσα από ένα ημερολόγιο που το πλάσμα είχε βρει μέσα στο παλτό που είχε πάρει μαζί του, μαθαίνει τις συνθήκες της δημιουργίας του και ότι ο Victor Frankenstein ευθυνόταν για αυτό. Μετά από αυτό έκαψε το εγκαταλελειμμένο σπίτι της οικογένειας και κατευθύνθηκε προς την Γενεύη για να πάρει εκδίκηση από τον δημιουργό του.


Ο Victor ο οποίος πιστεύει ότι το πλάσμα του είχε καταστραφεί, επιστρέφει στην Γενεύη για να παντρευτεί την Elizabeth. Βρίσκει ότι ο μικρός του αδελφός ο William (Ryan Smith) έχει δολοφονηθεί. Η Justine Moritz, η υπηρέτρια του νοικοκυριού των Frankenstein, κατηγορείται για τον θάνατο του και γκρεμίζεται. Εκείνο το βράδυ ο Victor προσεγγίζεται από τη δημιουργία του, η οποία του λέει να τον συναντήσει στο βουνό. Συνειδητοποιώντας ότι το πλάσμα δολοφόνησε τον αδελφό του, ο Victor πηγαίνει με την πρόθεση να καταστρέψει την δημιουργία του, αλλά αυτό ήταν πολύ πιο δυνατό και γρήγορο σε σχέση με αυτόν. Το πλάσμα ερωτάει τον Victor τι ανθρώπους χρησιμοποίησε για να τον φτιάξει. Αυτός του απάντησε ότι χρησιμοποίησε άπλα υλη και το πλάσμα του απάντησε ότι αυτό ήξερε πώς να διαβάσει και πώς να μιλήσει δεν έμαθε πως να τα κάνει, τα θυμήθηκε.


Αντί να σκοτώσει τον δημιουργό του, το πλάσμα προτείνει στον Victor να φτιάξει έναν όμοιο με αυτόν. Αν δεν το έκανε αυτό, υπόσχεται να εξαφανίσει αυτόν μαζί με την σύντροφο του. Για να σιγουρέψει την ασφάλεια της οικογένειας του, ο Victor άρχισε να μαζεύει τα μέλη ώστε να φτιάξει και άλλο πλάσμα, αλλά όταν το πλάσμα του είπε να πάρει το σώμα της Justine για να φτιάξει την νύφη, αθέτησε τον λόγο του.


by Wikipedia









                                                                        TRAILER




                                           




THE CREATION









by Youtube











MARY SHELLEY






Η ίδια γεννήθηκε στο Λονδίνο, στις 30 Αυγούστου 1979. Πατέρας της Μαίρη Σέλλεϋ ήταν ο Γουίλλιαμ Γκόντγουιν, φιλόσοφος με ριζοσπαστικές ιδέες και εισηγητής της αναρχικής ιδέας στην Αγγλία - η μητέρα της, η Μαίρη Γουόλστοουνκραφτ, ήταν κι αυτή προοδευτική συγγραφέας που δεν υστερούσε σε φήμη. Η Μαίρη ήταν μόλις δέκα ημερών, όταν έχασε τη μητέρα της, που πέθανε με τραγικό τρόπο. Κάτω από την καθοδήγηση και την έμπειρη διδασκαλία του πατέρα της, η Μαίρη από παιδί αποκτά μια πλατιά πνευματική καλλιέργεια.


Το 1814 συναντά τον Πέρσυ Μπ. Σέλλεϋ, τον ερωτεύεται και τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου αλληλοαπάγονται και πάνε στην Ευρώπη. Το 1816, ύστερα από την αυτοκτονία της Χάριετ, της πρώτης γυναίκας του Σέλλεϋ, η Μαίρη κι ο Πέρσυ παντρεύονται. Από τα τέσσερα παιδιά που γέννησε η Μαίρη με τον Σέλλεϋ, μόνο ο Πέρσυ Φλόρενς έζησε. Το 1816, ενώ το ζευγάρι φιλοξενούνταν στη βίλα του ποιητή Λόρδου Μπάυρον στην Ελβετία, ξεκίνησε να γράφει το πασίγνωστο μυθιστόρημα Φρανκενστάιν. Αυτό έγινε μετά από παρότρυνση του Λόρδου. Το μήνυμα που περικλείει ξεπερνά το ίδιο το έργο.

Βασανισμένος ο ήρωας του βιβλίου από τύψεις και φρικτές ενοχές για το δημιούργημά του



που με τόσο μόχθο κατάφερε να του εμφυσήσει ζωή, τρομοκρατημένος μπροστά στην απέραντη βλασφημία που έχει διαπράξει απέναντι στον Θεό ,προσπαθώντας να τον μιμηθεί δίνοντας ή αφαιρώντας ζωή, θα δει ένα-ένα τα αγαπημένα του πρόσωπα να οδηγούνται στον θάνατο από το χέρι του δημιουργήματος του και ο ίδιος θα χαθεί στην προσπάθειά του να εξοντώσει τον απαίσιο εφιάλτη που στοίχειωσε τη ζωή του.

«Μάθε και παραδειγματίσου από εμένα, πόσο επικίνδυνη είναι η απόκτηση γνώσης και πόσο πιο ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που πιστεύει πως η πόλη που γεννήθηκε είναι ο κόσμος όλος, από αυτόν που φιλοδοξεί να γίνει πιο σπουδαίος από όσο του επιτρέπει η φύση του».

Ο Φρανκεστάιν πρωτοεκδόθηκε το 1818 στο Λονδίνο και είχε τέτοια επιτυχία στο αναγνωστικό κοινό, που έγινε το πρώτο σε πωλήσεις βιβλίο εκείνης της εποχής. Σήμερα, ο «Φρανκενστάιν» κρατεί σταθερά την πρώτη θέση στη γοτθική φιλολογία, εμπνέοντας δεκάδες συγγραφείς και σκηνοθέτες. Οι Σέλλεϋ από το 1818 ως τον ξαφνικό θάνατο του Πέρσυ, το 1822, έμεναν στην Ιταλία. Ύστερα από τον πνιγμό του Σέλλεϋ, η Μαίρη, μαζί με το γιο της, Πέρσυ Φλόρενς, γύρισε στο Λονδίνο, όπου συνέχισε να ζει ως επαγγελματίας συγγραφέας.

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 51 ετών, την 1η Φεβρουαρίου 1851.


Η Μαίρη Σέλλεϋ, εκτός από τον Φρανκενστάιν, έγραψε τα μυθιστορήματα The Last Man (1826), το Perkin Warbeck (1830), το Lodore (1835) και το Falkner (1837). Συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά. Έγραψε, επίσης, δοκίμια και μελέτες για τη ζωή και το έργο διάσημων Ευρωπαίων συγγραφέων. Δημιούργησε ένα σταθμό στη φιλολογία του είδους. Σταθμό για το ύφος, τη ζωντάνια, την πρωτοτυπία του θέματος, τη φαντασία. Σταθμό, όμως, και για τη σύνδεση του μύθου με τις μεγάλες αλήθειες της ζωής. Τη μοναξιά του διαφορετικού, τη βλάσφημη προσπάθεια υποκατάστασης της φύσης, την προσπάθεια του ανθρώπου να φτάσει και να ξεπεράσει τον Θεό, την επερχόμενη τιμωρία και την κάθαρση.



The last man... Lodore...












by Zougkl@





Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Το Globe Theater



Το Globe Theater ήταν ένα από τα πρώτα θέατρα του Λονδίνου. Χτίστηκε περίπου τον 16ο αιώνα, φτιαγμένο από ξύλο σε σχήμα κύκλου. Οι κάτοικοι του Λονδίνου επισκέπτονταν το ''Globe'' για να παρακολουθήσουν θεατρικά έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.

 Γλυπτά με θέμα τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα


Πίνακες με θέμα τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα

TRAILER
Making of:The Elevator scene
Making of :The Death scene

Making of:The Fishtank scene
TAINIA
Ο Ρωμαίος και Ιουλιέτα είναι μια  αμερικανική  ρομαντική ταινία δράματος  του  Ουίλιαμ Σαίξπηρ το 1996. Ήταν σε σκηνοθεσία του Baz Luhrmann. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Leonardo Di Caprio και Claire Danes στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Η ταινία είναι ένας  εκσυγχρονισμός του έργου του Σαίξπηρ. Ενώ διατηρεί την αρχή  του σαιξπηρικού διάλογο, οι Μοντέγοι και οι Καπουλέτοι εκπροσωπούνται ως αντιμαχόμενες αυτοκρατορίες της μαφίας (με νόμιμες επιχειρηματικά μέτωπα) και τα σπαθιά αντικαθίστανται με όπλα (με εμπορικές ονομασίες, όπως "Στιλέτο" και "Sword").

Μερικά από τα ονόματα των χαρακτήρων έχουν επίσης αλλάξει. Στον  Λόρδο, τη Λαίδη  Montague τον Λόρδο και τη  Λαίδη Capulet δίνονται πρώτα ονόματα (σε αντίθεση με την αρχική του Σαίξπηρ, όπου για πρώτη φορά τα ονόματά τους δεν αναφέρονται), Friar Lawrence γίνεται ο Πατήρ Λόρενς, και ο Πρίγκιπας Escalus μετονομάζεται Captain Πρίγκιπα. Επίσης, δεν υπάρχει Friar John, ο οποίος ήταν στο αρχικό παιχνίδι. Επίσης, κάποιοι χαρακτήρες έχουν αλλάξει από μια οικογένεια με τους λοιπούς στο πρωτότυπο, Γρηγορίου και Σαμψών είναι Καπουλέτοι, αλλά στην ταινία, είναι Μοντέγοι. (Abra και Petruchio, αντίθετα, μετακινούνται από το Montague στην οικογένεια των Καπουλέτων.)

ΒΙΒΛΙΟ
Το έργο Ρωμαίος και Ιουλιέτα είναι μια τραγωδία που έγραψε στην αρχή της καριέρας του ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, το 1595, για δυο νεαρούς κατατρεγμένους εραστές που ο θάνατός τους τελικά συμβιβάζει τις διενέξεις μεταξύ των φεουδαρχικών οικογενειών τους. Ήταν μεταξύ των πιο δημοφιλών έργων του Σαίξπηρ στη διάρκεια της ζωής του και, μαζί με τον Άμλετ, είναι ένα από τα πιο συχνά εκτελούμενα έργα του. Σήμερα, οι χαρακτήρες του τίτλου θεωρούνται ως αρχέτυπο των νέων εραστών.


Υπόθεση
      Το έργο ξεκινά στον δρόμο με έναν καυγά μεταξύ υποστηρικτών δύο οικογενειών με ορκισμένη έχθρα μεταξύ τους, των Καπουλέτων και Μοντέγων. Ο Εσκάλους, Πρίγκιπας της Βερόνας, αναγγέλλει τιμωρία με θάνατο αν συνεχιστεί αυτή η πολύχρονη βεντέτα. Αργότερα, ο Κόμης Πάρης ζητά το χέρι της κόρης του Καπουλέτου, της Ιουλιέτας, όμως ο Καπουλέτος του ζητά να περιμένει δυο χρόνια.

                     Η ΓΛΩΣΣΑ  ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ

Τα πρώτα έργα του Σαίξπηρ γράφτηκαν σε τυποποιημένη γλώσσα, σύμφωνα με το συμβατικό ύφος της εποχής. Στα ποιήματα χρησιμοποιούνται επεκταμένες και μερικές φορές περίτεχνες μεταφορές και η γλώσσα είναι συχνά ρητορική, γραμμένη για ηθοποιούς που απαγγέλλουν αντί να μιλούν. Οι μεγάλοι λόγοι στον "Τίτο Ανδρόνικο", κατά την άποψη ορισμένων κριτικών, καθυστερούν τη δράση ενώ οι στίχοι στους "Δύο Άρχοντες από τη Βερόνα" έχουν περιγραφεί ως δύσκαμπτοι.

Εντούτοις, σύντομα ο Σαίξπηρ άρχισε να προσαρμόζει το παραδοσιακό ύφος στους δικούς του σκοπούς. Ο εναρκτήριος μονόλογος στον "Ριχάρδο Γ΄" έχει τις ρίζες του στο μεσαιωνικό δράμα. Την ίδια στιγμή, η ζωηρή αυτογνωσία του Ριχάρδου προσβλέπει στους μονόλογους των ώριμων έργων του Σαίξπηρ. Δεν υπάρχει κανένα έργο που να σηματοδοτεί μία αλλαγή από το παραδοσιακό στο ελεύθερο ύφος. Ο Σαίξπηρ συνδύαζε και τα δύο σε όλη τη σταδιοδρομία του, με τον "Ρωμαίο και Ιουλιέτα" να είναι ίσως το καλύτερο παράδειγμα αυτής της ανάμιξης. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, ο Σαίξπηρ άρχισε να γράφει μία πιο φυσική ποίηση. Οι μεταφορές και οι εικόνες του βαθμιαία συντονίζονταν όλο και περισσότερο με τις ανάγκες του δράματος. Η ποιητική φόρμα που χρησιμοποιούσε συνήθως ο Σαίξπηρ, ήταν ο ανομοιοκατάληκτος στίχος σε ιαμβικό πεντάμετρο. Στην πράξη αυτό σήμαινε ότι οι στροφές του συνήθως δεν είχαν ρίμα και κάθε στίχος αποτελούνταν από δέκα συλλαβές κατά τρόπο που να τονίζεται κάθε δεύτερη συλλαβή. Οι ανομοιοκατάληκτοι στίχοι των πρώτων έργων του είναι αρκετά διαφορετικοί από εκείνους των τελευταίων. Συχνά είναι θαυμάσιοι αλλά οι φράσεις του έχουν την τάση να ξεκινούν και να τελειώνουν στο τέλος κάθε στίχου, με τον κίνδυνο της μονοτονίας. Μόλις ο Σαίξπηρ κυριάρχησε στον παραδοσιακό ανομοιοκατάληκτο στίχο, άρχισε να διακόπτει και να υπάρχει διακύμανση στη ροή του. Αυτή η τεχνική απελευθερώνει τη νέα δύναμη και την ευελιξία της ποίησης σε έργα όπως ο "Ιούλιος Καίσαρ" και ο "Άμλετ".

ΟΥΙΛΛΙΑΜ  ΣΑΙΞΠΗΡ


Πολλοί ιστορικοί συμφωνούν πως ο ηθοποιός, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Ουίλλιαμ Σαίξπηρ αποτελεί πράγματι ένα και μοναδικό πρόσωπο, όπως πιστοποιούν σημαντικά ιστορικά ευρήματα.

Ο Σαίξπηρ γεννήθηκε στο χωριό Στράτφορντ-απόν-Έιβον (ή απλά Στράτφορντ) το 1564. Η ακριβής ημερομηνία γέννησης παραμένει έως σήμερα άγνωστη. Η μόνη γνωστή πληροφορία που υπάρχει σχετικά είναι πως η βάπτισή του έγινε στις 26 Απριλίου, όπως καταγράφεται στα μητρώα εκκλησίας του Στράτφορντ. Επιπλέον, είναι γνωστό πως την εποχή εκείνη η τελετή της βάφτισης γινόταν λίγες μόνο ημέρες μετά τη γέννηση. Παραδοσιακά έχει επικρατήσει να θεωρείται ως ημερομηνία γέννησης του Σαίξπηρ η 23η Απριλίου, ημέρα του Αγίου Γεωργίου. Η ημερομηνία αυτή, η οποία προέρχεται από μία λανθασμένη εκτίμηση ενός μελετητή του 18ου αιώνα, αποδείχθηκε ελκυστική για τους βιογράφους δεδομένου ότι ο Σαίξπηρ πέθανε στις 23 Απριλίου του 1616.

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014


"1984" -  ένα από τα μεγαλύτερα βιβλία του εικοστού αιώνα

Ένα από τα μεγαλύτερα βιβλία του εικοστού αιώνα, το 1984 διαβάστηκε σαν μανιφέστο και θαυμάστηκε σαν προφητεία. Η εφιαλτική του αλήθεια για το κράτος της θανατερής τρομοκρατίας απέχει μόλις ένα βήμα από το να γίνει πραγματικότητα:
ήδη ο Μεγάλος Αδελφός μας βλέπει.

Το έγκλημα της σκέψης είναι το θανάσιμο αμάρτημα. Γι' αυτό πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στη διάπραξή του: ελευθερία, γλώσσα, ανθρώπινα αισθήματα. Και όποιος υποπέσει σε έγκλημα σκέψης πρέπει να οδηγηθεί στον θάνατο αναμορφωμένος: θα πεθάνει αγαπώντας τον Μεγάλο Αδελφό.

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014


Από τις σελίδες του βιβλίου    



 στα πλάνα της ταινίας...
  
Λογοτεχνία και κινηματογράφος είναι άμεσα συνδεδεμένα. Η συγγραφή βιβλίων επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη της έβδομης τέχνης. Ειδικότερα, έδωσε τη βάση για τη συνεχόμενα ανοδική πορεία που παρουσιάζει ο κλάδος αυτός. Είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός πως έργα τόσο κλασσικής όσο και σύγχρονης λογοτεχνίας εμπνέουν όλο και περισσότερους κινηματογραφικούς δημιουργούς, οι οποίοι καταφέρνουν να τα προβάλλουν μέσα από έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Απότοκο αυτού είναι πολλές μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες, καθώς και η ανάδειξη λογοτεχνικών έργων, που υπό άλλες συνθήκες δε θα είχαν βρει θέση στη λίστα των ευπώλητων.
by «Τα Φιλαράκια»